Porady

Deski tarasowe stały się jednym z najbardziej pożądanych produktów, ponieważ są bardzo wygodnym i eleganckim materiałem do tarasów, altanek ogrodowych i ścieżek, przedsionków saun, werand i balkonów.
Deski tarasowe modrzewiowe Deski tarasowe sosnowe (impregnowane brąz)
Większość desek tarasowych ma rowki po jednej lub obu stronach, co gwarantuje bezpieczne poruszanie się, gdy deski są mokre. Dodatkowo rowki te służą do masażu stóp, co uważa się za bardzo zdrowe.
Deski tarasowe mogą być wytworzone z różnych gatunków drzew. Na Łotwie najpopularniejsze są deski tarasowe, które są wyprodukowane z sosny lub modrzewia syberyjskiego. Wybór rodzaju drewna jest nie tylko kwestią wizualnego gustu, ale zarazem kwestią finansową, ponieważ deski tarasowe z modrzewia syberyjskiego mogą być nawet dwa razy droższe niż deski sosnowe.
Deski tarasowe przez długie lata będą się znajdowały na zewnątrz, wystawione na działanie insektów, deszczu, słońca i wiatru. Jednocześnie należy zauważyć sporą różnicę między deskami sosnowymi a deskami z modrzewia syberyjskiego - charakteryzują się inną wytrzymałością drewna i pasują do innego środowiska. Modrzew syberyjski nie potrzebuje szczególnej pielęgnacji, deski codziennie będą wyglądały dobrze i na długo zachowają swój wygląd. Sosnowe deski tarasowe zaleca się obrobić za pomocą impregnowania wysokociśnieniowego, zanim umieści się je na dworze. Jest to niezbędne, by zabezpieczyć je przed czynnikami środowiskowymi - insektami, wpływem słońca i deszczu - w ten sposób przedłużając życie sosnowego tarasu. Trzeba podkreślić, że nawet w przypadku, jeśli deski są impregnowane pod wysokim ciśnieniem regularnie (raz na 1-2 lata), należy je pielęgnować za pomocą specjalnych środków do desek tarasowych, gdyż dzięki temu dłużej zachowają atrakcyjny wygląd i z pewnością posłużą dłużej niż 10-15 lat.
Oferowane są dwa kolory impregnatu - zielony i brązowy. Jest to raczej kwestia własnego gustu, który kolor wybrać, ponieważ właściwości ochronne nie zmieniają się w zależności od koloru. Po kilku latach pod wpływem słońca nieznacznie zmieni się ton i jasność drewna, jednak nie zmniejsza to jego ochrony.
Do impregnacji wysokociśnieniowej stosuje się płyn impregnujący przyjazny dla środowiska, który nie zawiera arsenu i chromu. Obrobione drewno można wykorzystać zarówno do budowy budynków, jak i do schodów i mostów.
Impregnowanie wyrobów drewnianych oznacza pokrycie ich środkami ochronnymi. Impregnowanie gwarantuje, że czas, przez jaki będzie nam służyło drewno, wzrośnie kilkukrotnie - drewno będzie dobrze chronione przed potencjalnymi czynnikami rozkładu, takimi jak gnicie, pleśń, szkodniki itd. Ponadto drewno poddane obróbce jest odporne na wilgoć, co z kolei zmniejsza skutki jego pęcznienia i deformacji.

Jeśli przyszło Ci pomyśleć o pokryciu fasady domu, jednym z najlepszych rozwiązań są drewniane deski elewacyjne.

Oblicze domu - fasada

Pierwsze wrażenie o którymkolwiek budynku pojawia się wraz ze skupieniem wzroku na jego fasadzie, dlatego powinna ona być nie tylko funkcjonalna, ale również przyjemna z wyglądu. Jednocześnie musi współbrzmieć z wnętrzem i otoczeniem, dlatego coraz więcej ludzi decyduje się na pokrycie fasady domu naturalnymi materiałami. Pierwsze miejsce z pewnością zajmują drewniane deski elewacyjne - praktyczny, lekki, przyjazny dla człowieka i środowiska, a tym samym wytrzymały materiał. Kreują one naturalne i przytulne wzornictwo budynku, a także wspomagają formowanie się prawidłowego mikroklimatu w pomieszczeniach. Drewno jest wyjątkowe również dlatego, że pozwala projektantom eksperymentować z wykończeniowymi wariacjami kolorystycznymi czy wręcz przeciwnie - pozostać przy naturalnej tonacji, która wywrze wrażenie lekkości i ciepła.

Najpopularniejsze na Łotwie - deski sosnowe i świerkowe

Deski elewacyjne są wytwarzane z różnych gatunków drzew, na Łotwie najpopularniejsze są świerk i sosna. Choć struktura drewna obu z nich jest wizualnie dość różna, wskaźniki wytrzymałości są bardzo podobne. Deski sosnowe są niewiele twardsze od świerku i mają większe sęki, z kolei świerkowe - są miększe, za to mają drobniejsze sęki. Także w kwestii kosztów dostawy i utrzymania sosnowe i świerkowe deski elewacyjne są sobie równe, dlatego trudno stwierdzić, które z nich na Łotwie są obecnie najpopularniejsze - to w przeważającej części zależy wyłącznie od gustu klienta.

Aby drewniana fasada służyła długo, producent nie oszczędza na jakości materiału. Jeśli deski popękają lub przekroczą dopuszczalne granice kurczenia i rozszerzania, w fasadzie pojawią się szpary i deski stracą kolor. Prawidłowo zamocowane, drewniane deski elewacyjne swój wygląd i wytrzymałość zachowają na bardzo długo. Dlatego też tarcica wykorzystywana do desek elewacyjnych jest fabrycznie osuszana - do użytku zewnętrznego przewiduje się wilgotność do 18% (±2%), a do użytku wewnętrznego przewiduje się wilgotność do 12% (±2%).

Rodzaje łączeń

W zależności od rodzaju połączenia wyróżnia się deski typu pióro-wpust oraz pół pióro-wpust. Deski pióro-wpust są łączone ze sobą za pomocą żłobień i wypustek, natomiast pół pióro-wpust są łączone przez ułożenie ich jedna przy drugiej. Dla domowej fasady oraz innego użytku zewnętrznego zaleca się deski pół pióro-wpust. Poprzez prawidłowe ich połączenie i zamocowanie woda będzie spływała bez dostawania się w miejsce łączeń.

Częściej stosowanym sposobem łączenia jest tak zwana wagonka. Deski elewacyjne na pionowo uformowanej drewnianej ramie układane są poziomo - ciasno jedna przy drugiej - i wzmocnione przy żłobieniach za pomocą ocynkowanych śrub lub gwoździ. Ponieważ rowek zakrywa następna deska, na zewnętrznej stronie łączenia gwoździ czy śrubek nie widać i nie przeszkadzają one, jeśli później chcemy pielęgnować i pomalować deski.

Przy użytku wewnętrznym nie ma takich ścisłych wymagań - można stosować zarówno deski pióro-wpust, jak i pół pióro-wpust, wedle uznania układając je pionowo lub poziomo. Obecnie często stosuje się wykończenia drewniane w celach czysto estetycznych, układając wąskie deski z odstępami - jak kratki czy żaluzje, przez które można dostrzec spodnie wykończenie ściany. 

Wiele osób wciąż wieży w mit, że elewacja drewniana szybko się deformuje i niszczy. Jednak to błędne wyobrażenie pojawiło się z powodu nieprawidłowo ułożonych i pielęgnowanych desek.

W celu poprawnego ułożenia i pielęgnacji drewnianych desek elewacyjnych należy przestrzegać kilku warunków:

- Drewniane deski elewacyjne znajdują się na zewnątrz - wpływ słońca, deszczu i wiatru. Niechronione szybko szarzeją, dlatego w celu uchronienia ich przed zniszczeniem należy regularnie stosować specjalne środki antyseptyczne do ochrony drewna. W rezultacie zadbanej drewnianej fasady domu nie trzeba będzie przemalowywać przez 8-12 lat. To bardzo ważne, by wybrać takie środki chroniące, które nie tylko zabarwią powierzchnię deski, ale również wchłoną się głęboko w drewno, zabezpieczając je przed gniciem i szkodnikami. Dodatkowo można je zabezpieczyć środkami ogniouodparniającymi w celu ochrony przed zapaleniem.

- Do użytku zewnętrznego zaleca się wykorzystanie desek pół pióro-wpust, w użytku wewnętrznym sposób łączenia desek nie jest tak istotny.

- Do wzmocnienia desek elewacyjnych należy wybrać ocynkowane śruby, gwoździe i wzmocnienia, które zapobiegną pojawieniu się rdzawych plam na drewnie.

- Trzeba brać pod uwagę, iż pod drewniane wykończenie jako dodatek do ocieplenia można wykorzystać jedynie watę mineralną. W żadnym wypadku nie wolno używać pianki polistyrenowej, ponieważ jest to materiał łatwopalny.

Przykład desek pióro-wpust Przykład desek pół pióro-wpust

Szeroki asortyment elewacyjnych desek świerkowych i sosnowych można znaleźć w sklepach PATA KOKMATERIĀLI w Rydze, Lipawie i Saldus. Oferujemy zarówno pół pióro-wpustowe, jak i pióro-wpustowe rodzaje łączenia, a także wszelkiego rodzaju profile - wedle różnorodnych potrzeb, upodobań oraz możliwości finansowych klientów. Jednym z ulubionych stylów drewnianej fasady jest imitacja tzw. górskiej chatki, gdzie deski wyglądają jak belki, ale koszty ich założenia są znacznie mniejsze niż w budynku z prawdziwych bali. Aby utrzymać niezbędny klimat, w sklepie PATA KOKMATERIĀLI zainstalowano specjalny system nawilżania powietrza, który zapewnia zachowanie desek elewacyjnych w najwyższej jakości.

Artykuł powstał we współpracy z Paulsem Beķerisem, redaktorem naczelnym magazynu „Baltijas Koks”
Wybór pokrycia podłogowego to trudny proces, ponieważ trzeba wybierać między względnie wieloma rodzajami pokryć: litym drewnem, parkietem, wykładziną, laminatem czy płytkami... Każdy z nich ma swoje dobre i złe właściwości, jednak mimo to w pomieszczeniach, gdzie jest to możliwe, zalecamy wybór naturalnego materiału - desek podłogowych z litego drewna.
Drewniana podłoga jest nie tylko naturalnym, ciepłym i oddychającym materiałem, ale również stałą wartością dla każdego wnętrza. Dlatego coraz więcej klientów wybiera deski podłogowe z litego drewna produkowane na Łotwie. Ze względu na wytrzymałość popularne są zarówno pokrycia dębowe czy jesionowe, jak i sosnowe oraz świerkowe - charakteryzujące się atrakcyjną ceną. Wybór gatunku jest nie tylko kwestią gustu, ale również kwestią finansową.
Drewno nadaje pomieszczeniu poczucie naturalnego ciepła i przytulności. Podłogi z litego drewna mają swoje zalety - materiał jest ekologiczny, ma dobre właściwości izolacyjne ciepła. Inną ważną cechą drewna jest wysoka zdolność izolacyjna dźwięków. Jednak mimo to należy brać pod uwagę również kilka wad podłogi z drewnianych desek - ograniczona odporność na zużycie, w pomieszczeniu o zwiększonej wilgotności powietrza drewniane deski mogą spęcznieć, a wystawione na suche powietrze - skurczyć się. Należy podkreślić, że za deski z litego drewna można uznać takie, które wycięte są z jednego kawałka drewna, nie są klejone ani po długości, ani po szerokości.
Deski podłogowe z litego drewna, które są do kupienia w sklepach PATA KOKMATERIĀLI, są produkowane ze starannie opiłowanych sosen lub świerków, które następnie są specjalnie przygotowywane do heblowania. Same deski są fabrycznie osuszane i w rezultacie osiągają końcową wilgotność 12% (±2%). Podczas heblowania desek podłogowych tworzone są szczeliny kompensacyjne, zmniejszające naturalne napięcie deski i niepozwalające jej na wyginanie się i deformowanie. W deskach są frezowane specjalne rowki - kanaliki, które zapewniają, że deski są ze sobą połączone. Jeśli deski pewnie przylegają do siebie, szczeliny nie zapełniają się nieczystościami.
Deski podłogowe mogą być różnej grubości i szerokości. Na końcowy wybór coraz częściej ma wpływ zasada - w małych pomieszczeniach kłaść wąskie deski, w dużych zaś wizualnie lepiej pasowałyby szerokie. Sęki w deskach uczynią podłogę wielobarwną, żywszą i z wyglądu naturalniejszą.

Kładzenie desek podłogowych

Deski podłogowe zaleca się montować po tym, gdy wszystkie „wilgotne” prace remontowe (betonowanie, malowanie itp.) są już za nami. Deski przynajmniej parę dni trzeba potrzymać w pomieszczeniu, w którym zamierza się położyć podłogę, żeby mogły dostosować się do jego mikroklimatu. Temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić około 20° C.

Grubość sosnowych desek podłogowych przeważnie waha się od 18 do 45 mm, dlatego ich położenie raczej nie przysparza żadnych problemów. Tylko należy zwrócić uwagę, że podkład musi być prosty, stabilny i suchy. Cieńsze deski lepiej kłaść na już przygotowaną, tak zwaną czarną podłogę, która zazwyczaj składa się z okleiny lub płyty OSB.

To bardzo ważne, by przestrzegać poprawnego kładzenia desek podłogowych, ponieważ ma to wpływ na jakość efektu końcowego. Należy przestrzegać kierunku kładzenia - lepiej będą wyglądały deski kładzione w kierunku, w jakim pada światło, poza tym w ten sposób zmniejsza się liczbę łączeń w pomieszczeniu. Bardzo istotne, by pozostawić szpary kompensacyjne w obwodzie podłogi wzdłuż ściany, które później można wyłożyć listwami.

Desek podłogowych nie zaleca się używać do ogrzewanych podłóg ani w pomieszczeniach o stałej obecności wody.

Ochrona - pielęgnacja

W warunkach domowych lakier lub olej stanowią wystarczającą warstwę ochronną. W sklepach PATA KOKMATERIĀLI rekomendowane są również lakiery i oleje do podłóg służące do ochrony i pielęgnacji pokrycia podłogowego.

Zaletą lakierowanej podłogi jest łatwiejsza pielęgnacja i zwiększona wytrzymałość na zużycie. Z kolei minusem lakierowanej podłogi jest to, że jeśli będzie konieczne odnowienie warstwy ochronnej, trzeba będzie lakierować podłogę w całym pomieszczeniu. Lakier należy odnawiać średnio raz na pięć lat.

Z kolei największa zaleta zastosowania oleju kryje się w tym, że wchłania się on głęboko w drewno, chroniąc je nie tylko z zewnątrz, ale i od wewnątrz. Używając oleju do pielęgnacji podłogi, zachowuje się naturalność drewna, włókna i strukturę. Jednak należy pamiętać - olejną warstwę ochronną zaleca się odnawiać raz do roku za pomocą specjalnego środka.

Jeśli w podłodze pojawią się odciski, deski podłogowe można odnowić, ponownie je szlifując i lakierując bądź smarując olejem.

Aby drewniana podłoga długo nam posłużyła, trzeba przestrzegać jej pielęgnacji. Deski podłogowe z drewna sosnowego są naturalne, a co za tym idzie - wrażliwe na wilgotność i wahania temperatur. Codzienna pielęgnacja całej podłogi jest mniej więcej taka sama - regularnie trzeba ją zamiatać, wilgotną (nie mokrą) szmatą wycierać kurz lub odkurzać odkurzaczem.

Obecnie wielu ludzi zapomniało o leczniczych i relaksacyjnych właściwościach sauny, jednak łotewskim zwyczajem warto oddać się okładaniu gałązkami, co przywróci zdrowie i poprawi samopoczucie. Aby okładanie w łaźni poprawiało samopoczucie i nie szkodziło zdrowiu, ważne, aby była ona poprawnie zbudowana i odpowiadała najlepszym standardom.

Sauna jest jednym z najlepszych sposobów zapobiegania i leczenia różnych chorób, dlatego już mędrcy ze wschodu mawiali, że dla mężczyzny rytuał saunowy może przynieść nawet dziesięć korzyści: jasność umysłu, świeżość, wigor, zdrowie, siłę, piękno, młodość, czystość, pożądany kolor skóry oraz uwagę pięknych kobiet.

Wpływ na zdrowie

Największą korzyścią chodzenia do sauny jest to, że okładanie się, dzięki kontrastowi zimnego i gorącego powietrza, stymuluje odporność i hartuje. Tak samo rozgrzewanie się wzmacnia serce i układ krwionośny, ponieważ rytuał saunowy porównywalny jest z wysiłkiem fizycznym. Sauna jest pierwszym miejscem, w którym można uwolnić się od pierwszych symptomów przeziębienia i udaremnić rozwój chorób układu oddechowego. Wizyta w saunie z pewnością pomoże przynieść ulgę w przypadku chronicznych chorób układu moczowego, ponieważ pocąc się, wydalamy z organizmu wszelkie zanieczyszczenia oraz sole - ciało się oczyszcza. Dzięki wykorzystaniu wielu ziół leczniczych i różnych preparatów roślinnych rozgrzewanie się może mieć właściwości również dezynfekujące.

Nie należy grzać się w saunie w przypadku nadciśnienia, niedawno przebytego zawału, chorób skóry, a także występowania ostrych chorób i stanów zapalnych, ponieważ wysoka temperatura zaostrzy już istniejącą dolegliwość, dlatego zacząć myśleć o okładaniu się i grzaniu w saunie można wtedy, gdy już zaczęła się rehabilitacja.

Deski osikowe i z czarnej olszy

Ponieważ w saunie oczyszcza się nie tylko ciało, ale i orzeźwia się dusza, ważny jest wybór desek wykończeniowych oraz tych do siedzenia. Do wewnętrznego wykończenia sauny zaleca się stosowanie materiałów z drzew liściastych. Najpopularniejszymi z gatunków drzew, których używa się jako materiałów wykończeniowych dla saun, są osika i czarna olsza. Ten rodzaj materiałów jest również dostępny w sklepach Pata w Rydze, Lipawie i Saldus. Dzięki wspomnianym gatunkom sauna nigdy nie będzie ciężka i nabierze właściwości leczniczych, ponieważ te gatunki drewna wydzielają fitoncydy, które powstają, gdy drzewo rośnie w wilgotnym, kwaśnym środowisku. Czarna olsza jest źródłem bioenergii, która polepsza duchowe i fizyczne zdrowie człowieka, natomiast sauna wyłożona drewnem osikowym uwalnia od negatywnej i zbędnej energii. Właśnie dlatego w pomieszczeniu saunowym zaleca się stosowanie obu gatunków drewna jednocześnie.

Przy wykończeniu sauny nie zaleca się stosowania materiałów z drzew iglastych, gdyż z powodu wysokiej temperatury może z nich zacząć wyciekać żywica, co będzie powodowało dyskomfort. Jedynym wyjątkiem jest część sufitowa, która znajduje się nad kamieniami saunowego piecyka - można ją śmiało wyłożyć deskami z drewna sosnowego, co doda przyjemnego, zdrowego aromatu.

Prawidłowa budowa sauny

W trakcie budowania sauny zaleca się układać deski pionowo, ponieważ wtedy będą się lepiej wietrzyć. Do wzmocnienia desek szkieletu (należy je układać w odstępach 50-60 cm) należy użyć specjalnych zszywek, ponieważ tak można uniknąć mechanicznego uszkodzenia desek, a także dać deskom szansę swobodnego poruszania się w saunie o dużych wahaniach temperatury powietrza.

Zaleca się zbudować ławę z jednym lub dwoma stopniami - ciągłe lub z dwuczęściowym kantem. Ławę można wykonać z otwartą bądź zamkniętą częścią przednią. Otwarta część przednia pozwoli na wietrzenie sauny i na łatwiejszą pielęgnację. Zalecana wysokość wyższej ławki to około 1,10 m od sufitu. Dodatkowy efekt w saunie można osiągnąć poprzez użycie różnych elementów świetlnych, które oświecą deseczki i nadadzą im wyjątkowych odcieni.

Budując saunę, nie wolno zapomnieć o wentylacji, dlatego musi być ona wyposażona w regulowane luki wentylacyjne. Jeden powinien znajdować się na dole przy piecu i dwa w przeciwnym rogu - zarówno na górze, jak i na dole. To zapewni orzeźwiającą cyrkulację powietrza w trakcie korzystania z sauny i po. Aby osiągnąć maksymalny efekt sauny, w trakcie okładania zaleca się używanie miotełek z różnych drzew oraz wszelakie maski do ciała przeznaczone specjalnie do sauny. Zespół PATA KOKMATERIĀLI życzy dobrego nastroju i zdrowia w trakcie korzystania z sauny!

PRZYDATNE!

W sklepach PATA KOKMATERIĀLI można nabyć:

- ławy i deski do sauny z osiki, czarnej olszy i brzozy;

- listwy rogowe do sauny z osiki i czarnej olszy;

- różne elementy do designu sauny - dekoracje do luków, podkładki do siedzenia itd.;

- metalowe zszywki do wzmocnienia desek wykończeniowych;

- oferowane są również konsultacje przy wyborze materiałów.